Wednesday, October 6, 2010

۱۵۳ - عرب

طرف از عربستان اومده. یک بار من دیدمش، پرسیدم از کجایی. گفته از عربستان. بعد عجله داشت رفت. دوباره دیروز من رو دیده. میگه از کجایی. میگم از ایران. یهو قیافه گرفته، تریپ روش رو کردن اون ور و اینا.

با خودم شروع کردم گفتن.‌ آخه بی شرفا، شما از چی ما شاکی هستین؟
از سیستم ده دهی نوشتن که یک ایرانی کشف کرده، صدقه سری خلافتتون بر اسلام و مسلمین همه جا میگن Arabic numbers؟
از فرش به اون بزرگی که سر حمله بردین شاکی هستین؟ ببخشید، ما شرمنده ایم ایرانی ها زنده نبودن که بهتون بفهمومن فرش حتی اگر غنیمت جنگی هم باشه، نباید تیکه تیکه کرد تقسیم کرد!
از این شاکی هستین که خلیج فارس شد خلیج، بعد هم داره میشه خلیج عربی؟
از این شاکی هستین که لبنان و فلسطین همه عربن، پول از حلقوم ما درمیاد، لقمه ی ما میره تو دهن اونا؟

د برین گمشین بمیرین همتون دیگه. اه.
مملکت رو به فنا دادین بس نیست، بیرون مملکت هم باید گند بزنین به اعصاب ایرانی ها....

4 comments:

آرش بدیع مدیری said...

کی بود تو بلاگ سمپادیا مطلب زده بود که آی ملت، با جهانیان دوست باشید؟!

حالا عرب و عجم بازی به اینجا هم رسیده؟ من فک می‌کردم اون بازی هزار و ۳۰۰ ۴۰۰ سالی باشه که تموم شده...

مازيار said...

مشکل دقیقن از اون بود. نه از من.
روز اول که من میدونستم اون عربه، اون نمیدونست من فارسم، همه چیز خوب بود. من اوکی بودم. یک مقدار خوبی هم خندیدیم.
روز دوم که اون فهمید، رفتارش زشت و زننده و مسخره شد.
واقعن من سر حرفم موندم. باهاش مثبت هم برخورد کردم. ولی اون منفی برخورد کرد. دیگه نمیتونم کاریش بکنم که.

آرش بدیع مدیری said...

درسته نمی‌تونی کاریش بکنی! ولی حداقل می‌تونی در ابعاد بلاگ‌ت نژاد طرف را زیر سوال نبری که!

اگه بخوایم این اسباب‌بازی‌هایی که هرکی ساخته رو ردیف کنیم این بازی بیش از اندازه طولانی می‌شه. آخرشم فقط کدورته.

اصلا به ما چه کی اول چی و ساخته یا طرف ۱۳۰۰ سال پیش چیکار کرده؟!

رسمن و عمدن ناشناس said...

اشکال؛ ظاهرن، این‌جاست که، شما اون فردِ خرد رو نماینده‌ای از افراد کلان گرفتی؛ و نفرت ورزیدی، محکوم کردی، و نهایتن نفرین به مرگ کردی. این همه آدم رو؛ درسته که لفظن و زبانن، ولی باز، این همه آدم رو.

قضاوتِ زود، متاثر از ایندیویجوال لِول؛ حکم دادن و اجرای اون؛ برای گروپ لول؛ به آفتِ مهلکه. تو لحظه‌لحظه‌ی زندگی هم، می‌تونه آدم و جریان خونش رو همراهی کنه؛ بی اینکه گلبول‌های سفید متوجه بشن.

نکشیم همو. حیفیم...