۳۰۶

روزی که ولیعهد سابق عربستان مرد، عکس پروفایل نصف عرب هایی که من از دبرسن میشناسم شد موجودات مربوط به غم. عکس یارو رو زده بودن، استت میگذاشتن به عربی که رحمت و مغفرت خدا به همراهت، دل تنگ میشیم، میس یو، دوستت داریم، از این حرفا.
ولیعهد جدید که انتخاب شد، عکس های قبلی هنوز پا برجا بود ولی استت زدن و بهم دیگه تبریک گفتن این انتخاب رو.
امروز چند تاشون رو دیدم، یکی شون به معنای کلام خوشحال شده بود. وضعش از روزای گذشته از نظرم بهتر بود. اون اولش همه شون ناراحت بودن.
به رسم اینکه همکلاسم ه، و میشناسمش، به احترام اینترنشنال بودن همه مون بهش تبریک گفتم. همون طوری که به ترکا برای زلزله تسلیت گفتیم، یا هزار تا اتفاق دیگه.
ذوق کرد. کلی تشکر کرد. بعد رفت.

یک سال و هفت ماه از اون جمعه ای که سامانتا داشت سعی میکرد به من توضیح بده که «شاید خاندان سلطنتی عربستان برای اعراب مثل یک نماد نشنالیسم ه» میگذره. این چند روز به معنای کلمه این حقیقت رو درک کردم.