یه حسی هست، میگه اگر بخوام فلان کار رو انجام بدم، باید باور کنم که میتونم.
بعد میگه اگر بخوام باور کنم، باید قبلن انجامش داده باشم.
بعد باز اگر قرار بوده انجامش بدم، باور میخواستم، باز باز باز باز...
تو این دور باطل میفتیم، خیلی بده. باید یه جایی، یه روزی، یکیش رو تامین کنیم، یه روزی باید صبح که چشممون رو باز میکنیم، خودمون رو باور داشته باشیم. یا یه روزی باید بدون باور زور بزنیم و کار رو انجام بدیم، تا بتونیم بیفتیم تو این یکی حلقه.
من خودم رو باور دارم، پس تو این کار موفق میشم.
من تو اون کار موفق شدم پس خودم رو باور دارم.
بعد هی هی هی هی.
یه روزی باید خودمون رو موفق کنیم.
بعد میگه اگر بخوام باور کنم، باید قبلن انجامش داده باشم.
بعد باز اگر قرار بوده انجامش بدم، باور میخواستم، باز باز باز باز...
تو این دور باطل میفتیم، خیلی بده. باید یه جایی، یه روزی، یکیش رو تامین کنیم، یه روزی باید صبح که چشممون رو باز میکنیم، خودمون رو باور داشته باشیم. یا یه روزی باید بدون باور زور بزنیم و کار رو انجام بدیم، تا بتونیم بیفتیم تو این یکی حلقه.
من خودم رو باور دارم، پس تو این کار موفق میشم.
من تو اون کار موفق شدم پس خودم رو باور دارم.
بعد هی هی هی هی.
یه روزی باید خودمون رو موفق کنیم.
Special thanks to GG. Who made me think on these again! :D
No comments:
Post a Comment